Einde ANWB-reis, nu weer zelfstandig verder

Vanmorgen verlieten we rond 07.30 uur de Liseberg Camping te Askim (Noorwegen) met het toch wel stinkende meer. Ton & Adriana zwaaiden ons uit, zij nemen een andere route naar huis. We reden naar de veerboot van Stena Line die in de haven van Gotenburg op ons lag te wachten. Het duurt altijd wel even voor al die auto’s, met en zonder caravan, campers, motorfietsen, vrachtwagens aan boord zijn gemanoeuvreerd. Als laatste kwam de camper van Appie en die bleek er nog maar net op te passen.

Aan boord kregen we een ontbijtbuffet aangeboden van de ANWB. Dat was goed verzorgd en iedereen liet het zich smaken. Daarna namen we formeel afscheid van elkaar. En dan is het definitief: de reis is afgelopen.

Ook het verlaten van de veerboot in Frederikshavn (Denemarken) is een hele organisatie van de bemanning maar ook dat ging goed. We reden de veerboot af, dat is het formele einde van deze reis. Een reis waarvan Hetty en ik erg hebben genoten. Zo’n reis maak je met elkaar en dat is heel goed gelukt. Wij gaan daar fijne herinneringen aan over houden.

————————-

Hetty en ik wilden Denemarken via de snelweg verlaten en stoppen bij een camping in de buurt van Flensburg, dat in Noord-Duitsland ligt. Net over de grens van Denemarken. In Duitsland hadden we weer een slecht mobiel netwerk in de buitengebieden: Edge in plaats van 3G/4G. Daar moeten ze anno 2018 toch echt eens wat aan doen.

We kwamen terecht bij Campingplatz Süderholz in Sieverstedt. Een kleine boerencamping die erg basic was. Maar daarom juist zo leuk. De beheerder kwam aangelopen met een plastic trommeltje en daarin zaten wat briefjes: de ‘administratie’. Op de trommel een portemonnee. Er is een basic sanitairgebouwtje. Vanwege het beroerde mobiele netwerk vroeg ik naar de WiFi en die was alleen goed te ontvangen bij de kastanjeboom. Die boom stond te ver van onze caravan dus rolde ik 50 meter verlengkabel uit en plaatste daar mijn WiFi-extender. Dat kastje vangt het standaard WiFi-signaal op en zendt het versterkt weer door. En zo was er voor het eerst WiFi op het kampeerveld. De eigenaar vond het prachtig en ging met hulp zelf aan de slag om ook zoiets te maken, maar dan definitief. We hebben ons verder heel goed vermaakt op deze leuke minicamping.

Morgen rijden we weer verder richting Nederland. We zien wel waar het lot ons brengt.