Van Sremska Mitrovica (SRB) via Vranje (SRB) naar Néa Moudaniá (GR)

Vanmorgen (maandag 08-05) werden we weer gewekt door de roep van de koekoek. Maar ook door vallende druppels op het dak van de caravan. Het mooie weer van de afgelopen dagen is weer even opgebruikt. Het miezerde een beetje, geen buien. Het is een reisdag en dan zitten we toch in de auto voor een autorit van ruim 400 km naar Camping Zasavica in Sremska Mitrovica (Servië).

We verlieten het mooie Camp Slapiç en reden eerst een stukje binnendoor voordat de de tolwegen opdraaiden. Eerst weer terug richting Zagreb en toen een lange weg richting Servië. Een lange rechte weg door een wat vlak landschap. Maar we wisten vooraf dat we de eerste dagen van deze Griekenlandreis veel kilometers moesten maken omdat Griekenland nu eenmaal niet naast de deur ligt.

Servië is geen EU-land en daarom waren er grenscontroles toen we Kroatië uitreden en ook weer toen we direct daarna Servië binnen reden. Toen we Servië binnen reden zagen we nog wel de gevolgen van de oorlog die daar was. Een enkel gebouw was nog in de kapotgeschoten staat, compleet met brandplekken.

Servië behoorde voorheen tot Joegoslavië is geen EU-land. Dat betekent dat onze telefoons en tablets geen gebruik kunnen maken van de normale databundel. En als dat wel lukt is het heel l-a-n-g-z-a-a-m. Net zoals de WiFi. Het navigeer met Google Maps, dat je vanaf de ASCI App kan starten wordt dan problematisch. Daarom had ik het gebied van Servië en Noord-Macedonië offline geladen en Google Maps. Dat bleek slim want we waren één van de weinigen die de Google navigatie konden gebruiken.

Rond 17.00 uur arriveerden we op Camping Zasavica (https://www.camping-zasavica.com) te Sremska Mitrovica (SRB). Weer een leuke camping onder de bomen, waardoor je niets aan je satellietschotel hebt en zeer matige WiFi. Dan maar geen digitale TV en internet. Het is tenslotte maar voor 2 dagen en het is vakantie. Gewoon lekker een boekje lezen is ook fijn.

Het een deel van het reisgezelschap aten we heerlijk in een aangrenzend restaurantje  en rolden we lekker op tijd ons bedje in.

—————

Deze eerste dag in Servië (09-05) werden we gewekt door de duiven en de zon. We gaan op pad met een elektrisch toeristisch treintje. Een korte rit door het natuurgebied van meer dan 300 hectare dat bij de camping hoort. Het natuurgebied en Zasavica zijn een oase van rust waar 800 plantensoorten, 192 vogelsoorten, 25 vissoorten, reptielen en amfibieën voorkomen. Met onze rit via het treintje zagen we veel ezels, paarden, vleeskoeien en een ooievaar. Het was een gezellig ritje en terug bij de camping bleek Hetty haar vest te zijn verloren. Gelukkig aan het begin van het gebied waar de ezels er goed op hebben gepast.

Daarna stapten we op de fiets en reden naar Zasavica. Dat is een leuk Servisch stadje met een kleine markt en leuke staatjes en pleinen. We vulden onze voorraad aan bij de Lidl en daar bleken we niet de enige te zijn: we kwamen een aantal reisgenoten tegen die ook aan het shoppen waren.

Een hoogtepunt van deze reizen is de routebespreking bij de parasol. En stipt op tijd…. We zetten de stoelen in een grote kring en ontvangen de nodige info en meer. Bij een vorige ASCI-reis werden alleen stoelen neergezet voor degenen die niet lang konden staan. Dan werd het wat minder statisch. We namen natuurlijk een drankje mee en hadden beter contact met de andere reisgenoten en niet alleen met degene die toevallig naast je zit. Het bleek wel heel lastig om de route vanuit de ASCI-app via Google Maps te laden vanwege de zeer beroerde kwaliteit van het mobiele netwerk en de bijzonder trage WiFi. Wij zijn in Nederland gewend aan uitstekende digitale verbindingen en dat is in het buitenland helaas veel minder. Het begint al in Duitsland. Oostenrijk is veel beter. Kroatië gaat wel en (dit deel van) Servië heeft het weer slecht voor elkaar.

Morgen en overmorgen zijn beide reisdagen.

—————

Woensdag 10-05 is onze 14e vakantiedag gerekend vanuit onze woonplaats Ameide. We verlaten Camping Zasavica en rijden al snel de tolwegen op voor een rit van ongeveer 440 km in zuidelijke richting naar Vranje, dat ook in Servië ligt. Het is droog weer maar de temperaturen zijn nog wel laag: van 15° tot 19°.

De rit was voornamelijk over tolwegen, dus eentonig. Vanwege de strenge snelheidscontroles waren gewaarschuwd om 80 km/h te rijden met de caravan en ook met de camper. Dus dat deden we deze keer zowaar. Het is de eerste keer in ruim 30 jaar caravannen dat we strak via de cruisecontrol ruim 400 km 80 km/h hebben gereden en bij de vele wegversmallingen door werkzaamheden 60 km/h. En eigenlijk maakt het op het totaal niet zoveel uit…..

Aan het eind van de middag reden we Camping Enigma (https://www.enigmacamping.com ) in Vranje (Zuid-Kroatië) op. Het woord ‘camping’ was een ruime omschrijving: het waren een soort parkeervakken zoals bij een camperplaats. Het is een overnachtingscamping en dat deden wij dan ook. Het is maar voor één nachtje. Dus inparkeren en klaar. Daarbij kregen we alle hulp van het campingpersoneel als dat nodig was. Het zwembad op de website is al jaren ‘under contruction’….

We aten voortreffelijk met een grote groep reisgenoten in het campingrestaurant.

Morgen doen we weer een lange rit van ongeveer 365 km maar dan hebben ze de meeste lange ritten gehad. Dan zijn we in Griekenland, dus weer in Europa met hopelijk goede digitale verbindingen. Want hier is dit nog beroerd.

—————

We waren al vroeg in beweging. Want vandaag (11-05) vertrekken we naar Griekenland. Daar was het tenslotte om begonnen. We reden tijdig van Camping Enigma en kwamen al snel bij de grens van Noord-Macedonië. Dat gaf problemen met de groene kaart van de caravan. Thuis had ik meerdere malen bij Aveco verzekeringen (caravan) gevraagd om een groene kaart. Dat was ons tijdens de kennismakingsbijeenkomst duidelijk door reisleider Wim verteld. Maar de verzekeringsmaatschappij bleef volhouden dat er geen groene kaart voor de caravan nodig is zolang deze aan de auto is gekoppeld. Daar waren ze het bij de grensovergang niet mee eens! We konden gelukkig daar een vervangende groene kaart aanschaffen van €10,00. Er waren reisgenoten die meer probleem hadden en/of meer moesten betalen. Er was een reiskoppel Arnold & Betty die zelfs de grens niet over kwamen en via een andere grensovergang Noord-Macedonië binnen reden en ook hun caravan werd doorzocht. Rond 22.00 uur arriveerden ze op deze Griekse camping. Met dank aan de verzekeringsmaatschappijen. 😈

De rit door Noord-Macedonië ging over mooie bergwegen door een prachtig landschap. Daarna reden we zonder problemen Griekenland binnen.

Als je Griekenland binnen rijdt ben je gelijk in Zuid-Europa. Alles was wat stoffiger, rommeliger, meer vuil in de berm. Daarmee vergeleken waren de Balkanlanden waar we vandaan kwamen veel schoner. Ook het verkeer is rommeliger.

Tijdens de rit zag je heel goed dat Griekenland economisch zware tijden achter de rug heeft. Veel leegstaande verpauperde bedrijfspanden gaven dit aan.

Op Camping Ouzouni Beach (https://www.ouzounibeach.gr) te Néa Moudaniá (GR) werden we opgewacht door reisleider Marian die ons een plekje aanwees. Deze mooie camping heeft kampeervakken met elektra en water en een kliko voor de deur. Door de lange voorafgaande ritten met ook slecht weer waren de auto’s en caravans erg vuil geworden. Onze buurman was zo slim geweest om een waterslang mee te nemen die gretig werd gebruikt om het ergste vuil weg te spoelen.

De camping-eigenaar vertelde tegen Hetty dat hij het zich niet kon herinneren dat het half mei nog zo fris was en ook zo nat was geweest. Het was nu ongeveer 18° en dat is koud voor Griekse begrippen. De weersverwachtingen worden nu wel beter.

We aten weer eens lekker bij de caravan en namen een kijkje op het strand. Omdat we een aantal dagen digitaal waren geïsoleerd konden we alsnog de krant lezen en andere digitale dingen doen. Zoals de WhatsAppjes beantwoorden die nu in één keer binnen kwamen.