Néa Moudaniá (GR)

Griekenland is een land in Zuidoost-Europa en heeft een bevolking van ruim 10 miljoen inwoners. De hoofdstad en grootste stad is Athene.

Het oude Griekenland wordt gezien als de bakermat van de Europese en westerse cultuur. De oude Grieken bewoonden stadsstaten zoals Athene, Sparta en Thebe. Sinds 1974 is Griekenland een democratie en een republiek. Het land trad in 1981 als tiende land toe tot de Europese Economische Gemeenschap, de voorloper van de Europese Unie. Het betaalmiddel is de euro. Griekenland geldt als economisch hoogontwikkeld en relatief welvarend.

—————

Het is vrijdag 12-05 en zomaar een vrije dag. Best even fijn na alle gereden kilometers. Het was nog wat bewolkt maar in de loop van de middag kwam de zon er goed door. En bij zonneschijn wordt alles anders en beter.

We zitten vlakbij het schiereiland Kassandreia en daar fietsten we naar toe. De brug tussen het vaste land en het schiereiland was een vierbaansweg die wat op een snelweg lijkt en dat was een beetje spannend voor Hetty. Het schiereiland was heuvelachtig maar met de e-bikes was het goed te doen. Er waren veel vakantieverblijven die ook nodig weer opgeknapt moeten worden. We bezochten het stadje Nea Poteidaia en aten lekker bij een restaurant waarvan de eigenaar zeer gastvrij was en blij weer klanten te hebben.

Aan het eind van de middag was er een bijeenkomst met de reisleiding die voor een hapje en een drankje zorgden. Reisleider Marian gaf een soort lezing over de Griekse goden zodat we een aantal zaken tijdens de excursies wat beter begrijpen.

Daarna legden we lekkere vleesjes op de scottel.

—————

Zaterdag 13-05 was een excursie dag naar Thessaloniki en Vergina die om 08.30 uur begon en rond 20.00 uur eindigde.

Thessaloniki is de op één na grootste stad van Griekenland en de hoofdstad van de regio Centraal-Macedonië. Thessaloniki ligt in Noord-Griekenland, aan de Golf van Thessaloniki die deel uitmaakt van de Egeïsche Zee. De stad is trapsgewijs gelegen tegen de heuvel Chortiatis.

Toen we Thessaloniki binnen reden pikten we gids Maria op. Dat bleek een vakvrouw met een ingebouwde encyclopedie. Ik heb zelden zo’n bevlogen en vriendelijke gids meegemaakt. We kregen een zendertje met een oortje waarmee ze ons door de stad, de Agios Dimitros kerk en het Vergina Museum leidde.

De bus reed naar hooggelegen historisch punt in de stad waar we een bakkie deden en wat uitleg kregen. En waar we een groepsfoto maakten.  Daarna zakten we naar beneden en bezochten we de Agios Dimitros kerk. De kerk is gebouwd in de vijfde eeuw. De jonge Griekse commandant van het Romeinse leger Dimitrios, die het Christelijk geloof verkondigde, werd gevangen genomen, gemarteld en overleed in de gevangenis. Deze Dimitrios werd later heilig verklaard en sindsdien is Agios Dimitrios de beschermheilige van Thessaloniki. De Agios Dimitrios kerk is gebouwd op dezelfde plek waar de hij is overleden en waar vroeger Romeinse baden waren, waarvan de restanten nog zichtbaar zijn in de gewelven.

Na een stadswandeling en een overvloedige lunch reden we naar het Vergina Museum. De graftombes van Vergina is één van meest indrukwekkende archeologische bezienswaardigheden van Griekenland. Van de buitenzijde heb je geen idee wat voor rijke schatten zich onder de grond bevinden in de koninklijke tombes. Veel is nog in originele staat en werkelijk in zeer goede conditie. Het museum toegewijd aan Philip II, Alexander de Grote en zijn zoon Alexander IV.

De schatten zijn tentoongesteld in vitrines naast de graven waarin ze zijn gevonden. Echt heel indrukwekkend.

Daarna reden we nog even langs de haven van Thessaloniki voor een wandeling en nog een groepsfoto bij het standbeeld van Alexander de Grote. We namen afscheid van supergids Maria met een daverend applaus en arriveerden moe maar voldaan weer op camping Ouzouni Beach.

—————

Zondag 14-05 werden we gewekt door tikkende regendruppels op ons caravandak. Geen heftige of langdurige regen maar wel weer regen. Volgens alle weersites moet vanaf morgen echt beter worden: warmer en droog.

Vandaag is een vrije dag zonder programma. En moederdag maar dat werd een telefonische moederdag en een dag van appjes. We sliepen een beetje uit en fietsten in de loop van de middag naar het nabijgelegen plaatsje Néa Moudaniá. Toen we daar aankwamen bleek er langs de boulevard een spektakel aan de gang te zijn. Via een gigantische geluidsinstallatie kwamen de boemboem-geluiden ons tegemoet. Er waren veel motoren en in de zee vertoonde waterscooters hun kunsten. Zie de video.

Om 17.00 uur was er een korte routebespreking, gelukkig nu staand zodat het wat dynamischer werd in plaats van in een kring op je stoel zitten. Reisleider Marianne was jarig en werd toegezongen. Zo gaat dat met groepsreizen.

Het gedoe met de groene kaart van de caravan is opgelost. Binnen een paar uur zond de autoverzekering een groene kaart voor de caravan. De verzekering van het trekkende voertuig moet de groene kaart voor de aanhanger/caravan aanleveren, hebben wij nu geleerd. Reisgenoot Peter Smit had een printer bij zich en er was ook voor groen papier gezorgd zodat we nu een afgedrukte groene kaart hebben die in een aantal landen is verplicht.

We zagen Feyenoord landskampioen worden.

—————

Maandag 15-05 is een reisdag. We vertrekken naar een wat zuidelijker gelegen camping. De route leidt om de Egeïsche Zee naar een camping nabij Volos. De 5e ACSI-camping alweer en voor ons de 8e. Een rit van ongeveer 300 km.

Na het ontbijt reden we via de tolwegen naar onze nieuwe bestemming. Sinds een paar jaar heb ik een Apple Watch waarmee je ook betalingen kan doen. Dat was nu handig omdat je alleen even je arm uit het raam hoeft te steken om contactdoos te betalen. Alleen vandaag deden we dat alweer 5 keer. Onderweg lunchten we met een aantal reisgenoten op een parkeerplaats. Het laatste stuk was weer leuker omdat we van die snelwegen af waren. Alleen binnendoor rijden is vaak geen optie vanwege de veel langere reistijd.

We arriveerden bij Camping Sikia (https://camping-sikia.gr) te Kato Gatzea. Dit is een echte terrassencamping en blijkbaar in trek: er waren ook reisgezelschappen van de ANWB en de NKC. Het had nu een zeer hoog “We zijn er bijna” gehalte. 😃

We gingen lekker eten met John en Annie bij het uitstekende camping-restaurant. Toen bleek Ina jarig te zijn en haar man Chris had een klein verrassingsfeestje georganiseerd. Omdat het nu niet meer zo koud was en we heel beschut stonden was dat best heel gezellig.