Kato Gatzea (GR)

Na een reisdag heb je weer een dagje voor je zelf en daarom verbleven we vandaag (16-05) lekker bij de camping. Camping Sikia ligt aan de Golf van Volos. Ook wel de Pagasetische Golf genoemd. De maximale diepte is 102 meter. De baai heeft een oppervlakte van 175 vierkante kilometer.

Steeds als we op een nieuwe camping zijn maak ik een paar opnamen met mijn drone. Een Nederlandse ANWB-kampeerder sprak mij nogal onbeleefd aan en dan reageer ik ook kort. Natuurlijk maak ik geen opnamen van andere personen vol in beeld en dat wilde ik dat mannetje laten zien. Maar hij ging zonder te kijken of te luisteren naar de receptie. Ik liet mijn drone direct landen. De dame van de receptie begreep de ophef ook niet want ook Google Maps zie je meer details. Zij vroeg mij haar te volgen naar een mooie plaats naast de camping waar je nog veel betere opnamen kon maken. Want haar broer heeft ook een drone. Ik maakte mooie opnamen maar op de camping wisten Hetty en de andere reisgenoten dat niet en ze begonnen mij te zoeken. Ik heb mijn iPhone nodig om de drone te besturen dus bellen ging niet. Terug op de camping vernam ik dit pas…

We kregen het bericht dat reisgenoot Maria zich had verstapt en naar het ziekenhuis was gebracht. Haar voet was gebroken. Het leek erop dat ze geopereerd moest worden, maar gelukkig hoefde dat niet. De voet werd gezet maar ze moest wel een nachtje in het ziekenhuis blijven. Haar man Cor bleef bij haar.

Na de lunch liepen we langs het strand en door een olijfboomgaard naar het plaatsje Kato Gatzea. Een leuke standplaats. Hetty kocht kleding en ik een strooien hoed want dat ik wel lekker bij hoge temperaturen, vooral bij excursies in de steden.

De internetverbindingen zijn hier niet best, ook het mobiele netwerk is zwak. Maar de temperaturen worden steeds hoger en we zien de zon steeds vaker. We zien dat het noodweer is in andere delen van Europa.

—————

Vandaag (17-05) maakten we een excursie van 09.00 tot 17.00 uur door de Pilion-regio.

Pilion is een haakvormig schiereiland waar ook de camping ligt. Ten oosten van het schiereiland ligt de Egeïsche Zee, westelijk ervan bevindt zich de Pagasitische Golf. Het schiereiland heeft veel natuur en veel olijf-en fruitboomgaarden. Deze weelderige flora is voor een deel te danken aan het feit dat Pilion zo waterrijk is met talloze stroompjes en bronnen. De bergachtige contouren worden afgewisseld met spectaculaire rotsformaties en baaien.

De busrit was prachtig, mede dankzij de goede bus en voortreffelijke chauffeur. We reden de hele dag over zeer steile wegen, langs diepe afgronden en maakten ontelbare haarspeldbochten. De Nederlandse gids Simone gaf uitleg.

We reden naar Tsagarada waar een grote plataan staat van ongeveer 1000 jaar oud en een omtrek van 14 meter. En we deden een ‘bakkie’ koffie.

Daarna reden we naar de Agia Marina kerk in Kissos. De kerk werd in 1650 gebouwd onder de Turkse bezetting. Aan de buitenzijde lijkt het meer op een schuur om tijdens de Turkse bezetting niet te laten zijn dat het een kerk was. Eigenlijk een gecamoufleerde kerk. De kerk was aan de zijkanten onderstut vanwege renovatiewerkzaamheden en bevat een mooi bewerkt houten plafond en veel andere houten ornamenten. Ook het altaar was van hout.

Er kwam een bericht binnen over Maria. Ze was weer uit het ziekenhuis en op de camping. Met haar voet in het gips en ze moet haar been omhoog houden. Ik hoop dat ze de rest van de reis kan meemaken. Ze heeft krukken en misschien is/komt er een geschikte rolstoel.

We reden naar Plaka in de Agios Ioannis Beach voor een lunch. Daar was het nog geen vakantieseizoen en werd het eten in etappes en soms wat koud geserveerd. Maar ja, het is vakantie en wij zijn niet lastig.

Via het hooggelegen Hania wintersportgebied reden naar Makrinitsa dat als een soort balkon boven Volos ligt. Daar was ook een holle plataan en veel souvenirwinkels. En een mooi uitzicht op Volos. Er hingen een overlijdensbericht aan een boom van een vrouw van 84 jaar. Dat is daar van oudsher normaal. Meestal vindt de uitvaart binnen één dag plaats.

Daarna werden we weer op de camping afgezet en nam het campingleven weer zijn loop.

—————

Het is Hemelvaartsdag (18-05) en prachtig weer in Griekenland. Dit is de laatste dag op Camping Silkia. Iedereen is druk aan het keutelen en keuvelen. Wij zijn zelf alweer 3 weken weg.

Na het ontbijt en de koffie reden we naar de Lidl om de voorraad weer aan te vullen. En we kochten een spiraalslang van 15 meter om het vele stof en vuil van de auto te wassen want na 3 weken en ruim 3000 km kon je de originele kleur bijna niet meer zien. En we moeten nog ongeveer 2 maanden….

Vanavond is er een diner en folklore op Camping Sikia. Dat was prima verzorgd. Het was jammer dat het net wat begon te regenen toen de dansgroep ging optreden. Maar dat kon de pret niet drukken.

—————

Het is vrijdag 19 mei en weer een reisdag. We gaan naar Delphi, een rit van ongeveer 235 km die eens niet geheel over tolwegen gaat.

Eerst hielpen we om moverloze reisleiding Wim & Marian om hun caravan aan te koppelen. De paden zijn steil en er zijn veel hoogteverschillen. Ook Constant & Evgenia  werden geholpen omdat de afstandsbediening van de mover defect was gegaan.

We reden weer langs de kust naar Volos en draaiden daar de tolweg weer op. Dat schiet toch het beste op in plaats van bergwegen.

Ongeveer halverwege bezochten wij het monument van de Spartaan Leonidas. De bergpas waar dit monument staat bestond vroeger uit drie opeenvolgende smalle doorgangen op de kustweg, tussen de 1300 meter oprijzende bergwand en de steile kust van de Malische Golf. Op het smalste punt kon slechts één wagen tegelijk passeren. De bekendste slag die er is gevoerd is de Slag bij Thermopylae, 480 voor Christus, toen koning Leonidas I van Sparta er met zijn leger ten onder ging.

Vanaf het monument verlieten we de tolwegen en reden de E65 op. Dat was een schitterende steile bergweg met de nodige haarspeldbochten richting Delphi. De natuur was ook prachtig omdat in het voorjaar alles nog mooi fris en groen is. Bovenop een berg was een parkeerplaats met een eetgelegenheid: Kantina. Daar kochten we een heerlijke gyros voor een strakke prijs. In onze campingstoelen genoten we van de maaltijd en het geweldige uitzicht. Natuurlijk probeerden een kat en een hond ook een hapje te bemachtigen en dat kregen ze natuurlijk.

We vervolgden de mooie route en arriveerden bij Apollon Camping (https://apolloncamping.gr/nl) te Delphi. Ook een terrassencamping. We kijken vanuit onze kampeerplaats en caravan het dal in en zien de Golf van Karinthië in de diepte liggen. De sanitaire gebouwen zijn wel wat verder weg en je moet er ook wat voor klimmen.

We aten lekker bij de caravan en waren daarna uitgenodigd bij reisgenoot Corry om met een aantal personen een ‘sapje’ te drinken.