Kaapstad

Na een lange zit in het vliegtuig landden we woensdagnacht 15-01-2020 rond 22.00 uur in Kaapstad. Het blijft echt onze hobby niet om 11 uur opgesloten in een vliegtuig te zitten. Ook deed mijn (Leo) beeldscherm het natuurlijk niet zodat ik al die uren naar een steeds opnieuw opstartend scherm heb gekeken. Gelukkig had ik mijn eigen digitale speeltjes bij me.

In Kaapstad stond onze gids Hendriena Liebenberg voor deze dagen ons al met een ANWB-bord op te wachten. Een vrolijke dame die Zuid-Afrikaans spreekt: van oorsprong Nederlands met een eigen sausje er overheen. Wij zetten “Je eet je vingers er bij op”. Zij zeggen “Je eet je vingers kort”. Echt leuk.

Hotel ‘Inn on the square” is een mooi hotel met goede voorzieningen aan een mooi plein met ook een kerk. Het plein was echter in beslag genomen door vele vluchtelingen die hun provisorische tenten tegen de kerk hadden gebouwd. Helaas was het nu niet meer veilig. Er vinden dagelijks berovingen plaats waardoor je in de avond met een taxi ergens naar toe moet. Jammer dat je jezelf nu meer zo vrij kan bewegen. Overdag gaat het wel en er is veel veel bewaking en politie op de been. Maar het was wel wennen als je uit ons raam vanuit de 5e etage naar beneden kijkt en al die vluchtelingen, soms ook net vrouw en (kleine) kinderen ziet. De regering heeft geprobeerd ze weg te krijgen maar ze willen alleen naar Canada en verder niks.

De volgende morgen (donderdag) vertrokken we op tijd voor een dagtrip in en rond Kaapstad. We reden naar het gebied rond de Tafelberg die nu heel goed zichtbaar was. Dat is niet altijd zo vanwege de bewolking. Bij Camps Bay genoten we van het uitzicht op de zee. Daarna reden we naar een karakteristieke wijk in Kaapstad met gekleurde huisjes. Iedere stam heeft zijn eigen kleur. We bezochten een klein Afrika-museum. We reden langs het stadhuis met een mooi standbeeld van Nelson Mandela.

Daarna bezochten we Kasteel De Goede Hoop. Dat kasteel heeft een Engelse, Nederlandse en Afrikaanse achtergrond met nog vele elementen. Een paar keer per dag is er een protocol rondom een sleutel. De nationale garde haalt die sleutel op bij de toenmalige woning van de gouverneur. Dan marcheren ze naar de poort, maken de poortdeur open en luiden de klok. Een soldaat loopt naar buiten en komt weer terug waarna het kleine peloton weer via de toenmalige woning van de gouverneur weg marcheert. De ceremonie word afgesloten door het afschieten van een kanon, zonder echte kogel.

We reden naar het Waterfront. Dat is een modern groot winkelcentrum met een haven en een reuzenrad. Daar lunchten we in een hal waar je alleen kleine hapjes kon kopen bij de kramen. Lekker en leuk. Daarna bezochten we een grote tuin: Company’s Garden. Een overblijfsel van het VOC-tijdperk met ook een Vegetable Garden.

Terug bij het hotel lieten wij ons niet bang maken en liepen naar de Langstraat: een winkelstraat achter het hotel. Hetty kocht een jurk (dat doet ze iedere vakantie) en we kochten wat wijn en limonade voor op de hotelkamer. Daarna namen de de taxi naar het Waterfront en aten bij gezellige live-muziek.