Lokale bezoeken

Na het ontbijt wilden we een wandeling maken. Heen via de weg naar de Serrekundastrip en terug via het strand.

We liepen via de Pocolocostrip, waaraan ons resort ligt, naar de hoofdweg. We liepen daar nog maar net of we werden aangesproken door een Gambiaan die werkzaam was bij ons resort. Hij was gisteren getrouwd en we moesten echt even zijn nieuwe vrouw zien.

Deze tuinman was eerder getrouwd maar zijn vrouw en 2 kinderen zijn weggegaan. Nu is hij opbouw getrouwd, vertelde hij. Later kwam er nog een vriendje van de tuinman bij.

We liepen de smalle straatjes van Serrekunda in. De mannen vertelden ons veel over hun leven en Gambia. Onderweg feliciteerden een paar mensen de tuinman met zijn huwelijk en we begonnen te geloven dat zijn verhaal klopte.

Hij vertelde dat zijn opa een imam is en er ook een pastor in de familie is. In Gambia leven de islamieten en christenen vreedzaam samen en kunnen probleemloos samen een gezin stichten en trouwen. Wij hoorden dit eerder ook. Steeds vertelde hij ons hoe we zijn bruid in het Arabisch konden groeten en hij plukte een bloemetje die we haar konden geven

We liepen en liepen en met toen we het welletjes begonnen te vinden kwamen we bij zijn compound aan. De kersverse bruid kwam naar buiten, we deden onze Arabische groet en gaven de bloemetjes af. We kregen een miniblikje Fanta en spraken met de mensen in de grote ommuurde binnenplaats met een ijzeren poort die men ‘compound’ noemt.

Er liepen kleine kinderen rond die dood hun eigen ouders waren afgestaan omdat hun ouders te arm waren om voor ze te zorgen. Opa imam had zich over ze ontfermd en in de compound opgenomen. De jongste was 4 weken oud.

Opa imam (91) kon zelf niet komen maar als Hetty onze namen op een papiertje schreef zou hij voor ons bidden.

Natuurlijk begon het bedelen. We zeiden dat we geen geld geven. “Sommige Gambianen kopen een iPhone of mooie schoenen in plaats van rijst”, zeiden we. Net naast het compound was een mini-buurtsuper en daar kochten we een grote baal rijst die we aan de bruid gaven. Zo weet je iets meer zeker dat het goed terecht komt. Ze konden daar een maand van eten.

De mannen brachten ons weer naar de hoofdweg en probeerden nog wat geld te krijgen maar we zeiden dat we nu wel meer dan genoeg hadden gedaan.

We liepen over de strip met al die winkels, wisselkantoren en eettentjes naar het strand en met de voetjes in de branding weer terug naar Balafon Beach Resort.

Daarna lekker zonnen, luieren, cocktail drinken en in de avond weer bij een ander lokaal restaurantje uit eten.