Ossiach (A)

Na het zware noodweer van gisteren sliepen we vandaag (05-07) maar eens lekker uit. Het was in de ochtend niet zo warm en dan slaap je best lekker.

We liepen eens over deze mooie camping en stapten op de fiets om het plaatsje Ossiach te bekijken. Dan ben je snel klaar want het is een kleine plaats. Er is wel een klooster, een mooie muziekacademie en een mooie kerk: de Ossiach Abbey, een voormalig Benedictijnenklooser. Zeer mooie gebouwen in een prachtige omgeving.

Verder lekker niks, totdat het 21.00 uur werd. Toen zagen we weer zware donkere wolken over de bergen en het meer komen en ging het weer spoken. Zware windstoten, bliksem, donder, hagel, slagregens, van alles. Ook de alarmsirenes loeiden weer, net als gisteren. We waren er nu goed op voorbereid en van alles veilig gesteld. Dat duurde een uurtje en daarna was het leed weer geleden. Als je hoort wat een noodweer (code rood) het vandaag in grote delen en langs de kust in Nederland was mogen wij met het noodweer van gisteren toch niet klagen. Het kan altijd erger…..

Morgen geven ze wat minder mooi weer op, daarna wordt het beter.

—————

Toen we vanmorgen (06-07) buiten kwamen bleek de auto helemaal schoon te zijn van die zware slagregens. Hij staan weer te glimmen en te blinken. Ik zag op voorhand ook geen hagelschade op de caravan. Zoals het er nu uitziet zijn we er ook nu weer goed vanaf gekomen.

We stapten in de schone auto en reden eerst naar een doe-het-zelfzaak in Fieldkirchen om wat spullen te kopen. Daarna reden we aan de andere kant van de Ossiacher See naar Villach. Daar bezichtigden we de stad en de lokale koopgoot. Het is best een mooie stad met een leuke grote winkelstraat.

Daarna reden we weer naar de camping waarmee we precies de Ossiacher See rond hadden gereden. We willen dit ook nog met de fiets doen: strak om het meer via fietspaden is ongeveer 27 km. Leo deed daarna wat klusjes in de caravan.

Deze avond geen weerkundig gedonder: geen regen, geen onweer, geen windstoten. We konden tot laat buiten blijven zitten en eindelijk het meer in het donker zien met de vele lampjes rond de oever.

—————

Vandaag (07-07) deden we in de ochtend weer alles op ons gemak. Waarom haasten als we vanuit onze stoel voor de caravan op die mooie Ossiacher See kunnen kijken en ook een deel van het campingstrand. Er werd fink gesupt en gezwommen en dat is leuk om te zien.

We wilden met de skilift omhoog om een bergwandeling in de Alpen te maken. De Ossiacher See ligt op 500 meter hoogte. We bekeken de webcam bij de skilift en zagen te veel wolken dus gaan we een andere keer.

Ik keek op Google Maps en Komoot en zag dat er op ruim 900 meter een uitzichtpunt moet zijn die ook per auto bereikbaar is. We kwamen terecht op een smal en steil grindpad met afgronden en haarspeldbochten. Gelukkig heeft de auto vierwielaandrijving en klommen we hoger en hoger. Toen we dat uitzichtpunt bereikten bleek er nauwelijks uitzicht te zijn. Tussen de bomen zag je een klein stukje van het meer. Google Maps en Komoot mogen worden bijgewerkt... Er stond wel een blokhut waarvan we dachten dat deze onbewoond was, maar dat bleek niet het geval te zijn. Omdat Hetty echt niet nieuwsgierig was keek ze met de neus bijna op het raam naar binnen 😀. We zagen veel spullen onder het afdak en kratten bier in een watertrog. Dus gingen we weer snel terug naar het pad. Er was ook een bergmeer dat ‘Tauernteich’ bleek te heten.

We vervolgden onze weg via de grindpaadjes en reden een prachtige tocht over de Alpen. Er was zelfs een dorpje dat ‘Alpen’ heet. Soms zag je zomaar een prachtige kerk en wat huizen in kleine zeer afgelegen dorpen die bij sneeuw volgens ons onbereikbaar zijn.

Via een grote boog kwamen weer op de camping terecht waar we een heerlijke ragout op het dagmenu zagen staan. In de avond speelde een saxofonist bij het meer.

—————

Na een paar campingdagen, gisteren (08-07) bleven we ook op de camping, stapten we vandaag (09-07) op de fiets. We wilden de Ossiacher See rondfietsen, ongeveer 28 km. En dan onderweg even afstappen bij de Gerlitzen Alpe om het de skiliften omhoog te gaan. Het was ruim 30º en er was redelijk goed zicht. Dat checkten we vooraf via de webcam: https://www.gerlitzen.com/aktuelle-infos/livecam

We namen de eerste skilift tot 1440 meter en stapten in de tweede die ons naar 1911 meter hoogte bracht. Onze kampeerplaats aan de Ossiacher See ligt op 510 meter hoogte. Het uitzicht was geweldig. Er waren veel mensen bezig met paragliding waarbij je aan een soort vlieger hangt. Wij deden dat zo’n 10 jaar geleden ook met een piloot achter ons (tandem). We genoten van de activiteiten en het uitzicht en ook van de cappuccino met een apfelstrudel.

Daarna zakten we af naar het lagere niveau waar een compleet kinderpretpark was. En uiteindelijk kwamen bij onze fietsen en verbrandden bijna onze kont aan de zwarte zadels. 😀

We vervolgden onze tocht rond het meer en keken ook nog even bij Seecamping Lagner waar we in 2012 verbleven. Daar was nog maar een deel van over, de vaste plaatsen waren verdwenen maar her veldje waar wij toen stonden en ook de ligweide waren er nog.

Terug op de camping zag ik Max Verstappen winnen in Silverstone en bakten we daarna pannenkoeken voor onze caravan.

—————

Dit is onze laatste dag (10-07) aan de mooie Oostenrijkse Ossiacher See. We pakten de fiets en reden naar de Spar (nee, geen Lidl 😃) en vulden onze voorraad weer aan.

Verder niks. Lekker zwemmen en luieren op de camping bij 33°.

We vernamen dat Mark Rutte er mee stopt, samen met nog andere politici. Dat wordt weer wennen aan niieuwe gezichten die zich nog moeten bewijzen.

De avond werd weer afgesloten met een regenbui en een klap onweer. Van de 7 dagen aan de Ossiacher See was dit de vierde avond, waarvan één zeer heftig noodweer. Maar overdag was het hier prachtig en de 3 droge avonden konden we ook lang buiten zitten.

————-

Het is dinsdag 11-07. Na een week wordt het weer tijd om te vertrekken. Weer een stukje noordelijker richting Nederland. We zullen het uitzicht op het meer gaan missen. De bestemming is omgeving München (D). Toen we eind april in Duitsland waren was het nat en koud. En deden we in de avonden het kacheltje aan…

Het was toch nog even tobben om weg te komen. De leveler die onder het wiel van de caravan zat om de caravan waterpas te krijgen had nukken waarbij de schroefdraad was beschadigd. En ik was even de slinger kwijt van de extra krik, later vond ik hem weer. Gelukkig kon ik de caravan via de krik en de uitdraaipoten weer met beide wielen op de grond krijgen. Daarna was het manoeuvreren over het te smalle pad om het campingterras te verlaten.

Maar daarna gingen we als een speer. We reden de rit van ongeveer 340 km via de snelwegen naar Duitsland. De files die er waren stonden, zoals verwacht, in zuidelijke richting. Het werd wel erg warm: tot 35º op hoogten van ruim 1000 meter. Gelukkig hebben we een goede airco in onze Mitsubishi. Dan iwashet apart om te zien dat er op de toppen van sommige bergen in Oostenrijk nog sneeuw lag.

We zagen een afslag naar de plaats Puch. Ik heb ooit een Puch brommer gehad en zoon Maurits ook. 

We hadden lol om de grap van reisgenoten Ruud & Joke. Die zeiden dat de plaats Ausfahrt in heel Duitsland stond aangegeven 😀.

Halverwege de middag arriveerden we bij Campingplatz Wolfratshausen (http://www.campingbayern.de) te Wolfratshausen (D) nabij München. Dat was weer een leuke belevenis. In Duitsland en andere landen doen ze aan middagpauzes. Bijvoorbeeld van 12.00 tot 15.00 uur. Wij hadden gereserveerd. Aan de deur van de receptie hing een lijst met namen van degenen die werden verwacht. Daar stond ons plaatsnummer op. En er hingen tags (chips) waarmee je de deur van het sanitairgebouw kon openen. Op onze plaats stond een pylon met een briefje met onze naam erop. Dus je kon de caravan op de juiste plaats zetten en hoefde nergens op te wachten (in deze hitte). Later kwam de campingbaas en checkten we ons in. In zijn kantoortje brandde de wierook en er waren veel muziekinstrumenten opgesteld “van een vorig leven”. Echt heel leuk. De camping ligt in een rustige buitenwijk van de stad Wolfratshausen met alle gemakken in de nabijheid.

Met deze hitte gingen we niet zelf koken. We fietsen naar een Grieks restaurant waar de ober jaren in Bergen op Zoom had gewoond en met heimwee sprak over Brabant en het carnaval. De ober bleek van oorsprong uit de Meteora (Griekenland) te komen waar (alweer) een maand geleden nog waren. Dan is de wereld toch weer klein….

Achter onze caravan is een waterplas met een steiger waar we nog lang zaten na te genieten.

We blijven hier tot zaterdag 15-07.