Corte

Vandaag gaan we weer met het busje mee, deze keer naar Corte. Het is ook de vuurdoop van Piet & Ria die vandaag deze excursie mogen leiden in het kader van hun opleidingstraject.

Corte is een gemeente in het Franse departement Haute-Corse. Corte ligt in het midden van Corsica, op ongeveer 70 kilometer van Bastia en 85 kilometer van Ajaccio. Het stadje ligt op 450 meter hoogte, vlak bij de Tavigano vallei, die bekendstaat om haar uitzonderlijke schoonheid.
De citadel heeft een rijke geschiedenis en werd al in 1419 omgevormd tot een echt fort. Na vele jaren van verschillende overheersers werd de citadel het symbool voor de onafhankelijkheid van Corsica. Toen de Fransen Corsica in 1769 bezetten, werd de citadel militair terrein. Nu vind je er het toeristenbureau, een museum, een kunstinstituut en veel historisch archieven. Op het bovenste niveau ligt het kasteel. De Nid d’Aigle is de hoogste toren en kijkt uit over de dalen van de Restonica en de Tavignano. Een aantal jaren geleden zijn de kantelen hoog aan de westkant van de citadel gerestaureerd.

De bus bracht ons naar Corte. De chauffeur wilde ons laten kennis maken met de Corsicaanse cultuur en zette een CD van een lokale grootheid op. Na een aantal nummers werden de meesten het zat en schakelden de luidspreker boven hun hoofd uit. Piet legde wat zaken uit maar werd daarbij gehinderd door de steeds uitvallende microfoon.

In Corte bracht een gereserveerd treintje ons naar de bovenstad en de citadel. We kregen even tijd om koffie te drinken en dronken de lekkerste cappuccino van deze vakantie. Daarna gingen we naar de citadel, die alleen toegankelijk is via het museum. Ondanks de reservering door ACSI waren er te weinig geluidskastjes waarmee je informatie kon horen. De meesten vonden dat gelukkig geen ramp. We moesten ongeveer 160 marmeren treden klimmen totdat we boven in de mooie citadel waren en het uitzicht was weer mooi.

Verder was er geen programma, waardoor velen achteraf vonden dat die trip naar Corte best korter had gekund en we beter lekker aan het strand konden liggen. Het weer was weer goed, ongeveer 28°. Nu moesten we ons zelf tot tot 15.30 uur vermaken. Eigenlijk moest dat wel kunnen want iedereen heeft een mooi pocketboekje over Corsica en zijn steden ontvangen en er werden ook wat folders uitgedeeld. Maar de naam 'excursie' was het vandaag veel minder waard dan de vorige dagen.

Wij (Leo, Hetty, Harry, Iolanda) hebben ons overigens goed vermaakt. We liepen wat door het mooie stadje met al zijn hellingen en trappen. En kwamen terecht bij een leuk restaurantje met een grote fontein. De serveerster zag er uit als een mannequin en dat had ze beter kunnen worden. De bediening was chaotisch, ze liep te leuren met borden omdat ze niet wist wie wat had besteld. In horten en stoten kwam het eten op tafel, dat overigens goed was. De karaf met water werd gevuld vanuit de fontein. Het afrekenen viel ook niet mee. Maar het was, mede daardoor, zeer leuk en we hadden veel lol.

Het treintje bracht ons weer naar de bus. De buschauffeur had een video opgezet over Corsica vanuit de lucht. Op verzoek van Piet stopte de bus even bij een oude brug om foto's te maken. Daar stonden 2 brandweerauto's met zo'n 10 brandweermannen paraat om snel in actie te komen als er weer eens een natuurbrand uitbreekt. Een brandweerman vertelde dat er op Corsica dagelijks 6 branden zijn! Het blijkt dat de meesten worden aangestoken door rivaliserende jagers die elkaars grondgebied betwisten. Bizar! Men weet vaak ook wie het zijn maar ze kunnen of durven die misdadigers niet oppakken.

Eind van de middag waren we weer op de mooie camping en kon er alsnog worden gezwommen of men had andere bezigheden. Morgen is het een vrije dag maar morgenavond is alweer de afscheidsmaaltijd. Hetty is jokeren bij Harry & Iolanda terwijl ik dit verhaaltje schrijf en beeldmateriaal op deze reisblog zet.