Mora Camping - Zweden

Vanmorgen waren we weer op tijd uit de veren. We gaan dit terrein bij Stockholm verlaten en daar zullen weinig echt rouwig om zijn geweest. Wij bleken een gigantische bel water in onze luifel te hebben en we om onbegrijpelijke redenen niet hadden gezien. Hopman Henk zag het wel en vroeg of de luifel zwanger was... Even later waren we weer op weg.

De ANWB-route was nu best goed. Eerst een stuk snelweg om voorbij Stockholm te komen en dat was best goed want Stockholm blijkt echt een grote stad te zijn. Wij hadden alleen de historische binnenstad gezien. Na een tijd verlieten we de snelweg en reden voornamelijk over de N70 richting Mora.

Onderweg vroegen wij ons af waarom die huizen en gebouwen in Zweden zo’n rode kleur hebben. Deze rode kleur heet Falurood (Zweeds: faluröd) en is de kleur van een pigment dat wordt toegepast in verf die heel vaak op huizen in Zweden te vinden is. De naam komt van de typische kleur in de kopermijnen bij de Zweedse stad Falun. De kleur wordt vaak omschreven als een vorm van donkerrood en heeft een bijzondere uitstraling (zogenaamde changeant effect) bij variërende lichtinval. De zogenaamde Zweeds slamfärg of Zweeds rödfärg wordt traditioneel gebruik voor hout omdat het erts nog andere conserverende componenten bezit. Sinds 1255 wordt dit pigment gewonnen uit ertsafval (Zweeds: slam) en gebruikt in Dalarna. In de 16e eeuw werd de kleur gebruikt om huizen mee te verven doordat koning Johan III van Zweden deze mode introduceerde, eerst alleen bij de rijken, maar pas vanaf 1800 sloeg de kleur ook aan bij de armen (vooral op het platteland) ook vanwege de lage kosten. Mensen met geld gingen andere kleuren gebruiken bijvoorbeeld wit. Het rood komt van het fijngemalen afvalerts dat eerst is gebrand. De rode kleur is een vorm van ijzeroxide en is verwant aan onder andere sienna (gebrande sienna) en zogenaamd Engels rood. Hoewel walvisbloed ongetwijfeld ook gebruikt is als verdikkingsmiddel, is de oorsprong van de kleur door deze toevoeging onjuist. Bron: Wikipedia.

Op een parkeerplaats in Avesta staat een reusachtig Dalarnapaard. Het Dalarnapaard (Zweeds: dalahäst) is een uit hout vervaardigd paardje dat als symbool geldt van het landschap Dalarna in Zweden, of tegenwoordig bij uitbreiding ook van heel Zweden. De houten paardjes zijn er in alle maten en worden veelal gemaakt in Nusnäs, nabij Mora. De meeste paardjes zijn rood en ze worden vaak met de hand beschilderd. De paardjes worden al sinds de 17e eeuw gemaakt. In Nusnäs is een museum waar onder andere getoond wordt hoe de paardjes gemaakt worden. Bron: Wikipedia.

In het plaatsje Siljansmäs was de verkeerssituatie ons wat onduidelijk zodat we de autonavigatie zijn gaan volgen. Dat hield in dat we nu in plaats van de zuidelijke oever nu de noordelijke oever van het grote Siljanmeer volgden. Maar daardoor kwamen we nu wel in het plaatsje Rättvik waar een week lang een grote oldtimer happening was. Er waren hinderden klassieke oldtimers, vooral van die grote Amerikaanse bakken. Ze reden af en aan door en om Rättvik, een prachtig gezicht waar onze zwager Freek heel blij van zou worden!

Mora Camping is een mooie grote camping en onze ANWB-groep kreeg het achterste veld toegewezen. Dat was wel ver van het sanitaire gebouw, maar pal aan de stad Mora. Het bruggetje over het riviertje lag bijna voor onze caravan en wel liepen zo de stad in.

We bakten wat vlees op de skottel en toen begon het zeer heftig te regenen. Echt een stortbui, zie de video. Net in die bui zat Hetty op het ver weg gelegen toilet en daarom heeft Leo haar ‘gered’ met de paraplu’s. Daarna kwamen veel reisgenoten nog op het ‘dijkje’ voor onze caravan gezellig bijeen.

Morgen verblijven we in Mora. We bezien nog wat we gaan doen.