Johannesburg en Amsterdam

Na een lekker ontbijt verlieten we het mooie resort Hannah Game Lodge en reden richting Johannesburg. Dit is alweer onze laatste dag in Zuid-Afrika.

Onderweg zagen we weer hoe modern Zuid-Afrika is, met uitzondering van het platteland en de krottenwijken. Mooie moderne bedrijfspanden en vaak recente (vaak witte) auto’s. Veel satellietschotels voor de ‘beeldradio’. Dat werd wel weer anders toen we door sommige (sloppen)wijken van Soweto reden...

We deden al snel een ‘stopje’ voor ‘wegneemkoffie’ en het ‘gerief’. Onze lunch gebruikten we in Middelburg. Steeds zie je veel Nederlandse overblijfselen van weleer: plaatsnamen zoals in Nederland, bedrijfsnamen en overige benamingen. Dus ook de plaatsnaam ‘Middelburg’.

We reden verder naar Soweto dat vroeger een township was. Deze woongebieden aan de rand van de stad die tot de val van de apartheid voorzien werden voor "niet-blanke" inwoners, dus de zwarte bevolking, kleurlingen en Indiërs. Sinds de val van de apartheid en het aantreden van een nieuwe regering, op nationaal vlak het ANC, zijn er grote projecten om de woonomstandigheden van de inwoners te verbeteren. De naam ‘Soweto’ is een afkorting van South Western Townships.

In Soweto stapte een locale gids in de bus: Josefine. Ze had een perfecte manier van rustig in het Engels communiceren en uitleggen en heel indringend de geschiedenis van Soweto en Nelson Mandela uitleggen. Perfect!

We bezochten het huis waar Nelson Mandela woonde voordat hij gevangen is genomen en uiteindelijk op Robbeneiland werd opgesloten. Het huis is ooit gedeeltelijk afgebrand en weer herbouwd. Veel originele meubels waren nog aanwezig. Men had ook veel documenten, foto’s en voorwerpen tentoongesteld.

Daarna bezochten we het monument van Hector Pieterson. Hij was één van de eerste scholieren die bij de opstand van 1976 in Soweto werden doodgeschoten. De scholieren protesteerden tegen de plannen van de regering om op scholen verplicht het Afrikaans in te voeren. De foto van de doodgeschoten 12-jarige Hector Pieterson – in de armen van een medescholier – ging de wereld over en werd het symbool van de strijd tegen apartheid.

We reden langs de Regina Mundi Catolic Church. Het is de grootste rooms-katholieke kerk in Zuid-Afrika.

Daarna arriveerden we bij Walter Sisulu Square. Hier kwam op 26 juni 1955 het Congres van het Volk bijeenkwam om het Vrijheidshandvest op te stellen, een alternatieve visie op het repressieve beleid van de apartheidsstaat. De conische bakstenen toren in het midden van het plein is een monument voor het document zelf en bevat de volledige principes van het handvest gegraveerd in brons.

We eindigden ons bezoek aan restaurant Robby’s Place, gelegen tegenover de Soweto Country Club en op weg naar het Walter Sisulu-plein in Kliptown. De plaats waar het beroemde Freedom Charter werd ondertekend en binnenkort een van de toeristische hotspots van Soweto wordt.

Toen begin de verkleedpartij. We gaan immers weer terug naar Nederland en de zomerse kleding werd verwisseld voor warme kleding. Dit was slecht georganiseerd, er was nauwelijks privacy. Zelf waren we daar op geprepareerd en hadden nergens last van.

Ook onder de laatste rit was Yolanda weer flink bezig om van alles uit te leggen. Natuurlijk weer van de hak op de tak maar wel vol passie. Ze werd namens de gehele groep bedankt voor de goede zorgen en ook chauffeur Sampie werd niet vergeten.

Wat niet werd gewaardeerd is dat we om 19.00 uur voor het vliegveld Tambo Internationaal in Johannesburg werden afgezet terwijl bekend was dat we om 23.55 uur gaan vliegen. We moesten uren op de luchthaven doorbrengen. Als de ANWB de dagindeling wat beter had georganiseerd en ons een paar uur later op de luchthaven had afgezet was erfenis voorkomen.

We hadden echt een mooie vakantie. Afrika is een mooi en modern land. Wij waren een paar maal eerder in Gambia en zien heel veel verschillen. Gambia heeft nog een hele weg te gaan om dit niveau te bereiken. Ook ervaarden wij de groep als een fijne groep. Gezelligheid maak je natuurlijk met z’n allen! Morgenochtend rond 10.00 uur hopen we weer veilig op Schiphol te landen en kan iedereen zijn/haar leven weer oppakken en met genoegen terug denken aan deze kennismaking met Zuid-Afrika. Dan resten de herinneringen, foto’s, video’s, souvenirs en deze blog.